محمد يعقوبي كارگردان، نمايش "تنها راه ممكن" در گفت وگو با خبرنگار تئاتر "مهر"، در مورد ويژگي هاي نمايش خود و نقاط مشترك با ديگر كارهايش گفت: يك سري ويژگي اي مشترك در تمام كارهاي من وجود دارد. مثلا در كارهايم هميشه استفاده از عنصر صدا وجود دارد، كما اينكه در نمايش "تنها راه ممكن" هم استفاده شده است. ويژگي مشترك ديگر، نقد موقعيت هاي نمايشي بودن نمايش هايم است و همچنين بازگويي موقعيت هاي معاصر نيز در ديگر كارهايم سابقه دارد.
وي در مورد نقاط تفاوت اين نمايش بارديگر آثارش گفت: دراين نمايش از موقعيت هاي تخيلي وجود دارد. كه در آثار قبلي من وجود نداشته است مورد ديگر نحوه نمايش نامه نويسي است. كه در اين نمايش سعي كرده ام. ساختاري ساده و نويي به كار ببرم.
وي در مورد بازيگران نمايش "تنها راه ممكن" گفت: اين نمايش كار پرشخصيتي است و چيزي حدود 15 بازيگر وجود دارد، ولي شخصيتهاي نمايشي بيش ازپانزده تا است. يعني بعضي از بازيگران ممكن است 2 يا 3 نقش را بازي كنند و از بازيگران اصلي مي توانم به بهروز بقايي و آيدا كيفايي و ناهيد مسلمي و جواد مولانيا، مهدي صباغي و آرش سالار اشاره كنم.
محمد يعقوبي در مورد غيررقابتي شدن جشنواره تئاترفجر گفت: به نظرم بهتر بود اين كار را انجام نمي دادند. درزماني كه مثلا مسابقه اي بودن اجراها قطعي بود وحالا كه مسابقه اي نبودن قطعي است، به نظرم در هردو شيوه، اختياروجود ندارد. دقيقا يادم مي آيد چهار، پنج ماه پيش، مركزهنرهاي نمايشي قصد داشت اختيارشركت در بخش مسابقه و رقابت را به كارگردان نمايش واگذار كند. اين كار به نظرم تصميم خوبي بود. به اين دليل كه شايد كارگردان جواني دوست داشته باشد، دربخش رقابت حضور داشته باشد و كارگرداني ديگر مثل خودم تمايلي به اين كار نداشته باشد.
اصولا در تمام دنيا اين همه جوايز ادبي و هنري داريم. نظير: نوبل و كنكورد و پوليترز، اينها ثابت مي كند مسابقه و رقابت بي مورد نيست كه اين جوايز دردنيا وجود دارد و روز به روز هم بيشتر مي شود.
وي تصريح كرد: اگر نگراني از اين بابت بوده كه يك نمايشي جايزه بگيرد و - به زعم عده اي - استحقاق آن را نداشته باشد، خب، كاري انجام دهند تا گروهي يا كارگرداني كه حق او است، جايزه دريافت كند.
وي تاكيد كرد: من معتقدم اصلا نيازي نبود كه كلا رقابت را حذف كنند. در طي بيست سال گذشته، مسوولين چندين بار تصميم گرفتند رقابت را از جشنواره حذف كنند، ولي پيشيمان شدند. مطمئن هستم كه سال بعد متوجه خواهند شد كه كاراشتباهي را انجام داده اند. حتي مي شود از بخش رقابتي در مورد كارهاي اول، چه در زمينه كارگرداني و چه در زمينه بازيگري استفاده كرد. همه اينها را گفتم، ولي مشكل اساسي اين نيست. مشكل اين است كه نمايش ها بايد اول اجراي عمومي شده و سپس، بهترين نمايش هاي اجرا شده، به جشنواره راه پيدا كنند.
محمد يعقوبي در مورد حضور گروههاي تئاتري خارجي در جشنواره گفت: اصولا از محاسن هر جشنواره اي است كه ميهمان و اجراي نمايش هاي خارجي داشته باشد، ولي در مورد نحوه حضور و استفاده از نمايش هاي خارجي پيشنهادي دارم. هميشه گفته ام بايد از تصادفي انتخاب كردن نمايش هاي خارجي پرهيز كنيم. چون در سالهاي قبل شاهد بعضي از كارهاي بسيار ضعيف خارجي بوده ايم. فكر مي كنم بيائيم نمايشنامه هاي بسيار مهم دنيا را فراخوان كنيم وهرسال يك نمايشنامه را براي كاركردن مطرح نمائيم. مثلا يك سال نمايشنامه اي از "يوجين اونيل" را انتخاب كنيم و به تمام دنيا خبر دهيم كه از ميان كارهايي كه در مورد "يوجين اونيل" به اجرا در مي آورند. پنج تا از بهترين اجراها را بعد از ديدن همه نمايش ها انتخاب مي كنيم و به همراهي اجراي ديگري از يك كارگردان ايراني از متن "يوجين اونيل" در جشنواره شركت مي دهيم. مطمئنا اين شيوه تاثيرخوبي بر جاي مي گذارد. چون تماشاگر مي رود تفاوت ها و نوع نگاهها را به اثر "يوجين اونيل" مي بيند.
وي در مورد بازبيني هايي كه امسال در جشنواره صورت مي گيرد، گفت: اين بازبيني ها هميشه بوده است. دو سال قبل در نمايشي "قرمز و ديگران" بازبيني كار چهار روز قبل از شروع جشنواره بود. من هم هميشه عادت دارم متنم را بارها تغيير بدهم. به همين دليل بعد از بازبيني مقداري به متن نمايش اضافه كردم. اين قضيه باعث دردسر من شد. از آن به بعد هميشه به بازبين هاي كارهايم مي گويم. چون ممكن است سوء تعبير شود و تصور كنند به اين دليل به متن خودت اضافه كردي تا مديريت آنها را زير سوال ببري و از اين قبيل حرفها.
محمد يعقوبي در پايان تصريح كرد: درمورد بازبيني چند ساعت قبل از اجرا بايد بگويم به نظرم ايده خوبي نيست. ولي من تصور مي كنم فقط دليل اين كار شايد به علت برهم خوردن برنامه ريزيها باشدكه اين كار را انجام دادند. من اصل را بر صحت مي گذارم و مي گويم شايد چاره اي جز اين كار نداشتند.
نظر شما